Archiwa tagu: Słowacja

ARCHITEKCI SŁOWIAŃSZCZYZNY

Zapraszamy do udziału w konferencji, która odbędzie się 31 marca 2017 roku.

Nowy projekt naszego zespołu dotyczy związków między architekturą, urbanistyką, życiem społecznym i historią idei.  Proponujemy wspólny namysł i rozmowę o tym, kim byli ludzie tworzący krajobraz kulturowy miast monarchii habsburskiej, w których zamieszkiwali Słowianie, nie tracąc z oczu faktu, że w tym przypadku należało by mówić, zwłaszcza w odniesieniu do miast, o miastach wieloetnicznych, przestrzeniach kontaktu i współbycia, w których słowiańskość spotyka się z niesłowiańskością, przestając być najważniejszą kategorią wyróżniającą. Ponieważ po rozpadzie monarchii szybko dochodziło do nacjonalizacji przestrzeni i wpisywania jej niemal całkowicie w narracje monocentryczne – czeską, słowacką, chorwacką, serbską, austriacką, niemiecką czy węgierską – z dzisiejszej perspektywy trudniej dostrzega się złożone procesy, skomplikowane i nieoczywiste decyzje stojące za realizacją zarówno poszczególnych wyróżniających się budowli, jak i całych projektów zagospodarowania przestrzeni.

Posiedzenia odbędą się w budynku strego BUW-u w sali 308.

program konferencji_ARCHITEKCI SŁOWIAŃSZCZYZNY

 

SPOTKANIE W KRAKOWIE

W czwartek 2 czerwca zapraszamy na spotkanie w Krakowie.

Będziemy opowiadać o naszych badaniach, o książce „Peryferyjność”, o problemach badania kultur Słowian w monarchii habsburskiej.

Spotkanie zacznie się o 18.00, a odbędzie się w Krakowie w budynku Muzeum Etnograficznego, plac Wolnica 1.

Rozmowę poprowadzą dr Dominika Kaniecka i dr Rafał Majerek z Instytutu Filologii Słowiańskiej UJ.

Organizatorami spotkania są Instytut Filologii Słowiańskiej UJ i wydawnictwo Libron.

 

PERYFERYJNOŚĆ

peryfW kwietniu nakładem wydawnictwa Libron ukazała się nasza książka zatytułowana Peryferyjność. Habsbursko-słowiańska historia nieoczywista, będąca owocem kilkuletnich badań, dyskusji i wspólnej pracy.

Pomysł książki zrodził się z potrzeby znalezienia adekwatnego sposobu opisu tzw. małych kultur egzystujących w ramach złożonych całości polityczno-społecznych, do których należało państwo Habsburgów. Rezygnację z uznania narracji centralnych za badawczy punkt wyjścia i najważniejsze pole obserwacji należy odczytywać jako próbę chronienia naukowego dyskursu przed spetryfikowanymi założeniami i sądami, jak też chęć odideologizowania go i uwolnienia od kryterium narodowego. Oczywiście już samo wyeksponowanie peryferyjności można uznać za rodzaj ideowej manifestacji, mającej na celu dowartościowywanie zjawisk sytuujących się na obrzeżach, czyli „między” narracjami narodowymi i państwowymi, centralnymi oraz peryferyjnymi.

Książkę można kupić w księgarni wysyłkowej wydawnictwa.