Prowadzone przez zespół badania zrodziły się z potrzeby znalezienia adekwatnego sposobu opisu tak zwanych małych kultur egzystujących w ramach złożonych całości polityczno-społecznych, do których należała monarchia habsburska. Twórcom zespołu chodzi przede wszystkim o odejście od dominującej w badaniach slawistycznych monofonicznej kategorii narodu i przyjrzenie się rzeczywistym relacjom międzykulturowym przez pryzmat nowych bądź niewykorzystanych dotąd kategorii, a co za tym idzie, o wypracowanie nowej metodologii badań obszarów krzyżowania się kultur. Tego typu zmiana perspektywy zmierza zatem do głębszego zrozumienia tych procesów zachodzących w przestrzeni społecznej, które umożliwiają trwanie tak zwanym małym kulturom (zarówno narodowym, jak i o innym niż narodowy paradygmacie), prowadzą do wyłaniania się nowych państw oraz rozpadu już istniejących niejednorodnych kulturowo struktur państwowych czy społecznych.

Członkowie zespołu specjalizują się w różnych obszarach kultur narodowych. Badania prowadzone pod wspólnym szyldem skłaniają do przyjęcia perspektywy komparatystycznej, a czasem mozaikowej, w zależności od analizowanego materiału. Celem podejmowanych dotąd prac jest wypracowanie sposobu opisu złożonej rzeczywistości społecznej i kulturowej, który może być przydatny również w badaniu innych obszarów o podobnej charakterystyce; a także zbadanie pomijanych lub niedocenianych dotąd źródeł informacji o sposobie kształtowania się relacji kulturowych w okresach intensywnych przeobrażeń społeczno-politycznych.

Zespół działa w ramach Instytutu Slawistyki Zachodniej i Południowej na Uniwersytecie Warszawskim.